• Kategorie
  • Gdy Bóg się waha T.2 Poezje 2018-2022

Wydawnictwo Księgarnia Akademicka
Autor Jan Polkowski
Stron 295
Rok wydania 2022
42,26 zł
szt. Do przechowalni
Realizacja 3-5 dni roboczych
Cena przesyłki 16,00 zł
Odbiór osobisty 0,00 zł
Odbiór osobisty 0,00 zł
Paczkomaty InPost 16,00 zł
Kurier 21,00 zł
Dostępność Średnia dostępność
ISBN 9788381387279

Bycie poetą religijnym nie oznacza, że pisze się o Bogu wprost, lecz że wizja świata jest z gruntu religijna, że zakłada ufność i zawierzenie bez względu na świecką materię, choćby najbardziej zbrodniczą. Stara zasada anima naturaliter christiana w przypadku poety oznacza, że fundamentalna dobroć Boga istnieje w wierszach bezwiednie, właśnie naturalnie, a nie jako coś dodanego czy wykoncypowanego. W praktyce literackiej objawia się to w ten sposób, że bez względu na temat wiersza wyraża się prawdę zbawienia.

Przykładem takiej sytuacji jest wiersz Morze białe. Utwór o temacie zaczerpniętym z historii Wysp Sołowieckich (pustelni pobożnych mnichów zamienionej w sowieckie miejsce kaźni) opowiada, jak kagebiści wrzucają zamarznięte trupy zeków do morza. Nazwa akwenu stała się jednak symbolem niewinności i - co ważniejsze - świętości. Biel w chrześcijaństwie jest nie tylko kolorem szat apostołów i męczenników, lecz także zbawionych, co najdobitniej widać na obrazie Adorcja Mistycznego Baranka z Ołtarza Gandawskiego. Poeta uwzniośla śmierć pomordowanych więźniów słowem ofiara", a Białe Morze przyjmuje ją niczym Chrystus swoich wyznawców na Sądzie Ostatecznym. Oto odwrócenie zaprojektowanej przez oprawców sytuacji w sprzeciwie wobec poniżających zamysłów komunistycznych katów.

Historia zbrodni staje się historią zbawienia. Intencjonalna pogarda zostaje przemieniona w uświęcenie mocą samego świętego miejsca. Wyobraźnia poety podąża śladem Ewangelii także intelektualnie: to właśnie tam hańbiąca śmierć na krzyżu staje się znakiem chwały. Wraz z dominującą symboliką bieli cały obraz nabiera dostojeństwa opowieści o przyjęciu męczenników przez Naturę, ale nie zapominajmy, że potęga niewinnego stworzenia odsyła do swego Stwórcy. Tak więc Natura - w sferze symbolicznej - przyjmuje ofiarę w Jego imieniu.

Symboliczne Białe Morze łączy dwa sprzeczne porządki, których nie da się pogodzić: zła i dobra, profanum i sacrum, poniżenia i wywyższenia, znęcania się i miłosierdzia. Logos przemienia więc etos.

Józef Maria Ruszar, Niebieska ojczyzna Jana Polkowskiego (2022)

Nie ma jeszcze komentarzy ani ocen dla tego produktu.
  • Wydawcy
Strona korzysta z plików cookies zgodnie z Polityką Cookies w celu realizacji usług. Korzystanie z witryny oznacza, że będą one umieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce.